Ciężko jest być dyslektykiem. Ale twardszym orzechem do zgryzienia jest odnaleźć go w przeludnionej klasie, pomóc mu i uzyskać zadawalające efekty. Zadanie to może okazać się o tyle łatwiejsze, że w przeciętnej polskiej klasie znajdziemy średnio czterech dyslektyków.
Szacuje się, że jedno na pięcioro dzieci cierpi na dysleksję. Z pełną świadomością oraz premedytacją użyłam słowa “cierpi”, gdyż to właśnie czuje dziecko, które nie jest rozumiane.
It’s so hard to be dyslexic person, but much more harder is to find this kind of kid in overcrowded classroom and get effects in educational process. Un(fortunately) it’s easier to do if we think that in every polish classroom there is one dyslexic kid for every five students.
Zachowanie typowe trudności charakteryzujące dyslektyka w pigułce:
- rozkojarzenie
- po ok 15 minutach zaczyna się mylić – to efekt zmęczenia
- zaczyna reagować na inne bodźce, w efekcie ruchliwość i brak koncentracji – słynne ADHD
- stres powoduje, że dyslektyk zaczyna się mylić, przekręcać wyrazy, litery, zdania…
Typical behaviour for dyslexic child: absent-mindedness, after 15 minutes every dyslexic child starts to confound, reacts for external stimuluses, being under stress leads his/her to many mistakes, corrupts words, letters, sentences…
- zapisuj słowa czerwonym kolorem na żółtej kartce (ja preferuję kremowe)
- podczas przerabiania tekstu używaj czerwonej folii do podkreślania czytanego tekstu
- angażuj więcej niż jeden zmysł podczas nauki, na przykład nowego słownictwa – przyda się piłeczka wywołująca do odpowiedzi, lub słowa zapisane na kartkach i umieszczone w przypadkowych miejscach w klasie (uczeń może zrobić je sam!)
- dyslektycy są często wzrokowcami – warto jednak zaangażować pozostałe zmysły – dotyk, smak, węch…żart!
- nie stresuj się jeśli uczeń po raz kolejny nie może czegoś zapamiętać! Twój stres oraz zmęczenie powoduje u niego zamknięcie się na wiedzę oraz wycofanie oraz … stres. Warto wtedy zagrać w grę, która nie wymaga myślenia operatywnego. Ja najczęściej w takich chwilach gram z uczniami w SANP! – najlepszy przerywnik.
- nie kombinuj! Zbyt przekombinowane lekcje, zbyt bogate, zbyt różniące się od siebie zacierają to, co jest naprawdę ważne. Uwaga ucznia może zostać pochłonięta przez elementy, zmiany, które niekoniecznie są potrzebne. Trochę przewidywalności jest wskazane. Systematyczność oraz schematyczność też jest cool!
How to help dyslexic person: write with red colour on yellow/cream paper, during reading use red transparent tab to underline reading text, engage more than one sense during learning process!
Pamiętajcie, że natężenie problemów dyslektycznych uzależnione jest od ucznia. Wymieniłam jedynie kilka podstawowych przykładów, do zrobienia na szybko, które powinny pomóc w pracy z dyslektykiem. Musimy zaufać własnej intuicji i dać sobie trochę czasu, aby wiedzieć jakie elementy będą odpowiadać konkretnemu uczniowi. Zazwyczaj czekam kilka lekcji aby zaplanować lekcje pod jego indywidualnym kontem. Czasem zdarza się, że uczeń nie lubi skupiania na sobie uwagi, zazwyczaj nie znosi odpytywania z czytania, uczniowie również nie tolerują zachęt to samodzielnego budowania zdań “z kapelusza”. Nie krytykuj ucznia, zaakceptuj, nie oceniaj. Chwal za każde słowo, które wypowie po angielsku i przede wszystkim nie poprawiaj każdej zapomnianej końcówki! Oboje przeżyjecie jeżeli zdanie “She speak” zostanie niepoprawione. Najważniejsze jest pobudzanie kreatywności oraz budowanie własnej wartości!
